بسم الله الرحمن الرحیم

بَقیَه الله خَیرٌ لَکُم أن کُنتُم مؤمِنینَ (سوره هود آیه 86)

بقیه الله برای شما بهتر است اگر مومن باشید .

مَن ماتَ وَ لَم یَعرِف إمامَ زَمانِه ماتَ میتَهً جاهِلیَهً.

هرکس که بمیرد و امام زمانش را نشناخته باشد مانند مردم زمان جاهلیت (در اوج گمراهی و سرگردانی) مرده است. (رسول اکرم(ص))

ما مسلمانان در انتظار شخص بزرگواری به نام حضرت محمدبن الحسن العسکری (عج) ملقب به مهدی موعود هستیم که با توجه به بشارت های تمام ادیان «به ویژه اسلام که این مسئله را به طور صریح و دقیق اشاره نموده» سرانجام به دست توانای وی بساط ظلم و تبهکاری از روی زمین برچیده می شود و حکومت حقه ی الهیه، صلح جهانی را میگستراند.

وی که امام دوازدهم شیعه و فرزند برومند امام حسن عسکری(ع) می باشد، بنا به نقل تواریخ معتبر اسلامی در نیمه ی شعبان 255 هجری از مادری ارجمند به نام نرجس (نرگس) در شهر سامرا دیده به جهان گشودند و به علت نامساعد بودن شرایط و به خصوص خفقان خلافت عباسی، دور از انظار و مخفیانه نگهداری میشدند، تا اینکه از سال 260 هجری که پدر گرامیش امام حسن عسکری (ع) رحلت فرمودند بنا به مصالحی که خداوند مقرر فرموده بود غیبت صغرای ایشان آغاز گردید.

حضرت مهدی(عج) در طول 69 سال غیبت خود از طریق نواب خاص که به ترتیب عبارت بودند از عثمان بن سعید ـ محمدبن عثمان ـ حسین بن روح و علی بن محمد سیمری به هدایت شیعیان پرداخت، تا اینکه طی دست خطی که به آخرین نائب خود علی بن محمد سیمری مرقوم فرمود، و در کتب اسلامی از جمله احتجاج شیخ طبرسی جلد 2 صفحه 478 و غیبت شیخ طوسی صفحه 395ذکر شده، نیابت خاصه را از آن پس پایان یافته شناخته و تاریخ ظهورشان را مؤکول به خواست خداوند نموده اند.  از آن هنگام دوران "غیبت کبری" فرا رسید و در توقیع دیگری وظیفه ی مردم را در آن ایام نسبت به اصول دین، ار طریق پیروی از روش تحقیق و استدلال، و در فروغ دین، از مسیر اجتهاد و با تقلید از فقهای اعلم و اتقی در هر زمان مقرر فرموده اند.